SAVUNDUĞUM BAZI ŞEYLER 1

Bana göre eğitim ailede başlar muhabbeti tamamen zırvalık. Hadi tamamen demeyelim,çoğunlukla zırvalık. Nasıl olurda herkesin bir annenin olduğu hatta birde bir babanın olduğu bir evde doğduğuna inandırılarak kurulmuş ki bu cümle? Bunca orospu çocuğu (gerçek anlamda) , bunca yetimhanede yetişenler , doğarken annesini kaybedenler , babası zaten hiç olmayanlar , annesi hasta babası hapiste olanlar , babasından dayak yiyenler , abisinin tecavüzüne uğrayanlar , sesini çıkaramayanlar , annesi tarafından satılanlar , babasının annesini dövdüğü bozuk evlerde yaşayanlar... Sayarım, en az elli örnek daha sayarım. Benim ailemde annem kapalı namaz kılan biri mesela üstelik yaşlı,baba zaten yok, abiler evli, ablalar evli.. Burada asla hiçbir aile ferdimi zan altında tutup suçlayıcı bir şey demiyorum fakat ben ne öğrendiysem kendim öğrendim (naçizane) Elbette annemden öğrendiklerim,kardeşlerimden öğrendiklerim var hatta yaşıma yakın yeğenlerimden bile hayata dair bir şeyler öğrenmişimdir fakat genel anlamda ben şuan bir birey olarak bir şeyler yaşıyor bir şeyler savunuyorsam,belli başlı konularda bir fikir beyan edebiliyor,belli kitapları okumuş belli filmleri izlemiş,belli analizler yapıp hayatımda bir şeyleri bir şekilde sürdürebiliyorsam bu benim diretmemle,benim keşiflerimle olmuştur. Örneğin aileme kalsaydı çalışmama ne gerek vardı,başka bir şehirde okumama ne gerek vardı,yada uçuk ve alakasız gelebilecek bir örnek verecek olursam bu kadar kıyafete ne gerek vardı,o ruju sürmeme gerek var mıydı falan filan. Yobaz vs olduklarından değil,benim onlar için sığmaz kalıplarımın hiçbirine gerek yoktu. Dünyanın en uçarı kaçarı ,en başarılı ,her şeyden bir ders almış, yürüyen kültür sanat dergisi de değilim ayrıca. Kendimce kendimle alakalı bir şeyler yaptım ve "ben" yaptım demek için anlattım bu son üç beş satırda bir şeyler. Genele dönecek olursak ; sürekli babasından dayak yiyen bir kız kitaplara merak sarabilir,odasında gizli gizli hayaller kurabilir yada daha başka bir örnek ;annesi hasta olup yatalak bir hayat sürerken bir çocuk için o anneden terbiye almak,eğitim almak ne kadar mümkün olabilir ? . Herkesin annesi küfür etme ayıptır günahtır demez,çünkü annesi konuşamıyor olabilir,çünkü annesi için küfür çok normal olabilir ve hatta inanmayacaksınız ama annesi hiç olmayadabilir.

Bazı çocukların anne ve babası ayrıdır mesela çocuk belli günlerde annede belli günlerde baba da kalır işte o zamanda bir anneden bir babadan bir şeyler alır. Annenin ak dediğine boşandığı kocası kara diyorsa,çocukta kafa karışıklığı kendi kendine karar vermesiyle ak yada kara kimliğine ulaşır. İnsan beyni boşa yok.

Peki yetimhanede büyüyenler? Aslında belki de en başta bahsetmem gereken örneği sonlara doğru veriyorum. Yetimhanede kim kimin annesi,hangi terbiye,hangi baba yada hangi eğitimden bahsediyoruz ? İnsanın belli bir yaradılışı,doğuştan ona bahşedilen bazı özellikleri vardır bunu kabul ediyorum (soğukkanlı olmak ,duygusal olmak ,lider olmak gibi vs) fakat insan gördükçe,insan duydukça,insan gezdikçe,insan okudukça,insan hayal ettikçe,insan yaşadıkça öğrenir/büyür/şekillenir/olgunlaşır. İnsan olur.

Okullarda hala baban ne iş yapıyor,çabuk yarın annen okula gelsin cümleleri kullanılır bu da benim yaramdır tüm bunlar "kendi" savunduğum gerçeklerdir .